Rozdział 10.

Nie jestem słowna :P
Zawsze, gdy się z Wami żegnam, mam nadzieję, że po kilku dniach uda mi się coś wymęczyć, a tu po kilku godzinach wpadam na odcinek, który swoim rozmiarem bije na głowę wszystkie inne.
Muszę częściej się z Wami żegnać xD

Rozdział 10.

Z dedykiem dla Ginny.

Dziękuję Ci za miłe słowa :3

- Perrie? Dlaczego?

- Bo Pezz była i jest dla mnie bardzo ważną osobą i... Chciałbym, żeby nasza córka była choć w połowie taka jak ona.

- Słucham? Chcesz, żeby nasza malutka była kłamliwa i dwulicowa?

- Nie. Chcę, żeby była piękna, miała zniewalający głos i żeby była taka słodka i kochana.

- Wynoś się.

- Co, proszę?

- Wynoś się z naszego życia.

- Ale, Vicki...

- Nie rozumiesz? Właśnie zaprzepaściłeś swoją szansę. Idź precz, wynoś się z naszego życia. - Mówiłam to ze stoickim spokojem, chociaż w środku cała wybuchałam.

- Vicki, dlaczego?

- Czemu ty musisz być taki głupi? Nie dość, że zdradzałeś mnie z Edwards na oczach całego świata, nie zajmowałeś się w ogóle moją ciążą, to jeszcze wychwalasz przy mnie swoją byłą, jakby była ósmym cudem świata.

- To nie tak...

- A jak? Może coś jeszcze pominęłam? Że bez słowa wyniosłeś się z domu, co?

W czasie naszej rozmowy pielęgniarka zabrała naszą córeczkę. Nie mogłam znieść tego widoku, więc zamknęłam oczy.

- Skarbie, wysłuchaj mnie. Ja cię z nią nie zdradzałem.

- Nie jestem twoim skarbem. Poza tym, to może przywidziało mi się, jak obściskujesz się z nią na imprezie?

- Vicki, daj mi 5 minut, wyjaśnię ci to.

- Dobrze, masz 5 minut. Jeśli mnie nie przekonasz, wynosisz się z życia mojego i MOJEJ córki raz na zawsze.

- Zgoda. A więc, nic mnie nie łączy z Perrie. Pomagała mi przygotować przyjęcie powitalne dla NASZEJ córeczki. Przez ostatnie tygodnie znikałem, bo kupowaliśmy baloniki, serpentyny, wynajmowaliśmy lokal i inne takie. Wtedy na imprezie, to miał być koniec naszej współpracy, chciałem jej podziękować i lekko pocałowałem ją w policzek, tylko po przyjacielsku! Niestety ona chyba miała ochotę na więcej, więc przygwoździła mnie do ściany i zaczęła całować. Przyznaję, na początku dałem się ponieść, przypomniał mi się romans z nią, odwzajemniłem, ale sekundę później zadzwonił Niall i się ogarnąłem. 

- Czemu poprosiłeś o to akurat Perrie? Nie mogłeś Viv albo Zoe?

- One by ci powiedziały. Wiedziałem, że z Pezz nie będziesz rozmawiać, więc nie było ryzyka, że się dowiesz. To miało być przyjęcie niespodzianka dla was obu.

- Czemu chcesz skrzywdzić jej imieniem naszą córeczkę?

- Nie skrzywdzić. Podziękować. W końcu, gdyby nie ona, nie poznałbym ciebie i nie przeżył największej miłości mojego życia. Nie dowiedziałbym się, jakim jestem dupkiem i idiotą.

- I palantem.

- I palantem. Gdyby nie ona, nie siedziałbym teraz przy jednej z dwóch najważniejszych kobiet w moim życiu i nie podziwiałbym przed chwilą tej drugiej.

- Przez ciebie mogłam umrzeć razem z małą. Nie była w dobrej pozycji do wyjścia.

- Wiem o tym i serce mi się rozpada. Gdybym mógł, skończyłbym współpracę z Pezz wcześniej. Przysięgam, że gdyby nie ta chwilowa nieobecność, odepchnąłbym ją. Byłem wykończony, bo nie spałem od kilku dni, nie zakodowałem tego.

- Zayn...

- Tak, skarbie?

- Jesteś idiotą.

- Wiem o tym. 

- Przez ciebie nasza córka jest chora.

- Wiem o tym.

- Przez ciebie o mało nie zginęłam.

- Wiem o tym.

- Przez chwilę mnie zdradzałeś.

- Wiem o tym.

- Współpracowałeś z najbardziej znienawidzoną przeze mnie osobą.

- Wiem o tym.

- Jestem na ciebie niemiłosiernie wściekła.

- Wiem o tym.

- Kocham cię.

- Wiem o... Co?

- Kocham cię i przysięgam, że jeśli jeszcze raz narazisz mnie albo kogokolwiek z naszej rodziny na takie niebezpieczeństwo, to utnę ci jaja i podpalę ci włosy, potem wrzucę cię do lodowatej rzeki, wyłowię cię oszczepem, wyryję ci nim moje imię na klacie, każę ci chodzić po rozżarzonych węglach, a na koniec wszystkie rany posypię solą i będę się napawać twoim cierpieniem.

- Też cię kocham i biorąc pod uwagę to, że właśnie niemiłosiernie mnie wystraszyłaś, przyrzekam, że jeżeli coś komuś zrobię, to po prostu skoczę z mostu albo strzelę sobie w łeb, bo chyba trochę przeraża mnie twoja wersja.

- I bardzo dobrze. Więc, wrócisz do domu?

- Tak, kochanie. A wiesz co?

- ???

- Jesteś strasznie pociągająca, gdy się złościsz.

- To w takim razie od południa byłam cholernie seksowna, bo wszystko się we mnie gotowało.

- Ale teraz odpocznij, a potem wymyślimy imię dla małej, co?

- Już nie chcesz jej nazwać Perrie?

- Po części tak, po części nie. W końcu, gdyby nie ona, nie byłabyś teraz taka gorąca.

- Nie przesadzaj, bo ograniczę się do wypalenia ci oczu kwasem.

- Tak jest, moja pani! - Zaczął udawać, że składa i pokłony. Zaśmiałam się. Od rana wszystkie mięśnie miałam napięte i byłam wykończona, więc w końcu musiałam się odstresować. Dlaczego wybaczyłam  Zaynowi? Kocham go i chociaż zrobił mi i małej takie świństwo, a przynajmniej był na tyle głupi, by dać się sfilmować akurat w momencie słabości, wciąż jest moim mężem, ojcem naszej malutkiej i przede wszystkim miłością mojego życia.

*Perspektywa Zoe*

Miesiąc później, gdy wszyscy się już zgraliśmy, siedzieliśmy w czternastkę (wliczając Styles'ów i małą panią Malik, która oficjalnie nazywa się Shannon Perenelle, ze względu na zamiłowanie Vicki do powieści Michaela Scotta :P) w naszym salonie i z rozdziawionymi buziami wsłuchiwaliśmy się w historię Malików. 

- I ty tak po prostu mu wybaczyłaś? - Di wpatrywała się w Vicki z niedowierzaniem - Ja poczekałam, aż mój wpadnie pod ciężarówkę, a ty swojemu tylko pogroziłaś odcięciem jaj? Cienka jesteś.

- Uczę się od najlepszych.

- Dostajesz 3 z plusem, na zachętę...

Zaczęły śmiać się niepohamowanym śmiechem. Przyznam szczerze, że udzieliło się to wszystkim i po chwili prawie leżeliśmy ze śmiechu na podłodze.

Kilka godzin później, gdy wszyscy już się rozeszli, Liam spojrzał na mnie i zapytał:

- Gdybym zrobił ci coś takiego, też byś mi groziła podtopieniem i spacerem po rozżarzonych węglach?

- Kochanie, mam nadzieję, że nie postawisz mnie w takiej sytuacji, a jeśli, to nie będę aż taka ograniczona. Ja cię po prostu zabiję, potem jeszcze zgwałcę a na koniec potnę cię na kawałeczki i dam do zjedzenia wilkom i niedźwiedziom. A i rozważę to odcięcie jaj.

- Kocham, gdy żartujesz sobie ze mnie w ten sposób.

- To moje hobby. - Pocałowałam go.

- To może, dopóki nic mi nie odcięłaś, wykorzystamy to?

- Co masz na myśli...?

- Nasze drugie hobby.

***

PERSPEKTYWA HARRY'EGO

Bliźniaki w końcu śpią, Emma robi coś w pokoju, więc postanowiłem to wykorzystać. Zauważyłem Ali czytającą w łóżku książkę. Te dwie ciąże wcale jej nie wyniszczyły. Wręcz przeciwnie, pociągała mnie jeszcze bardziej.

Położyłem się obok niej i zacząłem dawać mojej żonie wyraźne sygnały.

- Nie.

- Jak to?

- Nie, Harry. Nici z seksu. Jestem miesiąc po porodzie. Wyobrażasz sobie, co by się stało, gdybym znów zaszła?

- No ale proszę! Przecież mam jeszcze gumki!

- To nie jest stuprocentowe zabezpieczenie.

- Ale Ali! - Postanowiłem zmusić ją tym, co uwielbiała. Pocałunkami w szyję.

- Nie, Harry.

Kolejna porcja.

- Harry, nie.

I jeszcze raz.

- Nie prowokuj mnie.

Po raz ostatni.

- Dobra, Styles, jak chcesz! - Wyrzuciła książkę za łóżko, ale zamiast zacząć się ze mną całować i inne takie, wstała z łóżka i podeszła do szafy. Wyciągnęła różowe puchate kajdanki.

- To mi się podoba.

- I bardzo dobrze.

Składając na mojej twarzy krótkie pocałunki, powoli przykuwała mnie do łóżka. Pozwoliłem jej dokończyć dzieło i oczekiwałem na więcej. Niestety, Ali wzięła książkę i przeniosła się na fotel.

- Co ty robisz?

- Czytam. Nie mogłam znieść tego twojego erotomaństwa, więc teraz masz całą noc, przemyśl swoje zachowanie.

- Ali...

- Cicho! Właśnie jest scena ślubu! Nie przerywaj mi, bo wsadzę ci na dokładkę kij w dupę i będziesz tak leżał do rana.